" Hoog, Hoger, Hoogst ... "
Door: Katinka en Jelle
Blijf op de hoogte en volg Katinka
07 Februari 2015 | Peru, Cuzco
Nederland en België liggen vrijwel overal op zeeniveau, hoogte zijn wij niet gewent. Om Bolivia te verkennen moesten we ons toch wagen aan de immense hoogte. Vooraf lazen we de Lonely Planet en internet en dan denk je wel voorbereid te zijn maar als je er eenmaal staat is het toch anders!
We zijn Bolivia ingekomen tijdens de Salar de Uyuni tour vanaf de Atacama dessert in Chili. Deze driedaagse tour was echt geweldig maar je krijgt direct met de hoogte te maken. De start in Atacama is op 2800m (waar we al een aantal dagen verbleven om te acclimatiseren, lees; twee liter water per dag drinken,geen rood vlees eten, matigen met alcohol en alles rustig aan doen) vervolgens zijn we met vijf in een 4x4 jeep de grens overgegaan en direct door naar de eerste stops bij de 'altiplano lakes' waar je al ruim over de 4000m zit.
Het hoogtepunt van de dag was echter op 5000m. Op vulkaangrond geisers van dichtbij bekijken, horen en ruiken. Amazing! Van te voren was ik er al bang voor maar ik kreeg natuurlijk last van de hoogte, duizelig, hoofdpijn en misselijk. 'S middags had ik alles al geprobeerd, water drinken, coca tea drinken (ja blaadjes van de cocaïne plant), coca bladeren kauwen in je mond (blegh vies) maar het hielp niet.
Uiteindelijk voor het eten naar bed gegaan met ibuprofen en de volgende ochtend was het stukken beter! Het blijft raar dat je zo buiten adem bent als je een paar treden op loopt of je tas op moet tillen. De tweede dag was verder door de woestijn langs geweldige uitzichten en dieren! Halverwege moest onze jeep wel een noodstop maken want Jelle's buik had ook last van de hoogte!
Gelukkig waren er rotsen en kon ie toch naar de wc. Aan het einde van de dag stopten we in een zouthotel, en voelde Jelle zich beter. Alle muren, vloeren, tafels, stoelen en zelfs de onderkant van het bed was van zout, geweldig! De laatste dag over de immense zoutvlaktes (even groot als de helft van België) was ook indrukwekkend.
Omdat de tour nogal vermoeiend was zijn we via Potosi naar Sucre doorgereisd en hebben we ons verwent in een luxe hotel! De eerste busrit in Bolivia was wel rampzalig! De buschauffeurs kennen geen echte verkeersregels (of gebruiken ze gewoon niet) en rijden keihard over smalle bergweggetjes en toeteren maar een beetje als er lama's of schapen op de weg staan of als ze de bocht op de andere rijbaan nemen.
Na dat avontuur besloten we maar het vliegtuig te nemen naar het Amazonegebied (uit goede bronnen vernomen we ook dat die busrit hels en lang was dus we wilde wel wat meer betalen). Aangekomen in het warme en oh zo vochtige Rurrenabaque boekten we een drie daagse pampa tour. Ook deze tour was geweldig!
Er is een vochtigheidsgraad van 98% en het is regenseizoen maar wij hadden perfect weer, ondanks het zweten en de muggen. In een bootje de amazone rivier over op zoek naar apen, kaaimannen, papegaaien, toekans, en andere vogels is geweldig! De volgende ochtend wakker worden door de brulapen en de lawaai makende kaaiman naast het hostel (het was paarseizoen) is weer eens iets anders. Met onze knie hoge laarzen aan waren we klaar voor de 'anaconda hunting'.
Ik zeg één ding; dat doe ik nooittt meer!! Met zijn vieren achter de gids (gewapend met een houten stokje) aan het wandelen door het hoge riet en water op zoek naar een slang. Oké het is regenseizoen chicos, ja en? Het water staat hoog dus hup onze laarzen vol en water tot aan m'n bovenbenen. Onze gids; oh hier ligt een dode otter, hij kon ook niet weten dat er een kaaiman op de loer lag maar die viel wel onze gids aan die alleen maar riep RUNNN!!
Gelukkig was de gids en wij op tijd weg! Daar stond ik dan met knikkende knieën, klaar om terug naar de lodge te gaan, nee nee we nemen wel een omweggetje! Zelfs Jelle was niet helemaal gerust! Pff nog een uur door gelopen en nog eens moeten rennen omdat we bijna in het nest van de kaaiman stonden maar gelukkig voor mij, geen anaconda gevonden!
In de hoofdstad van Bolivia hebben we uiteraard de 'death road' gedaan. Met een mountainbike de gevaarlijkste weg ter wereld af en na afloop horen dat er het voorgaande jaar nog vier doden bij onze tour operator zijn gevallen was toch ook weer een spannende dag!
De reis in Bolivia hebben we afgesloten op het Titikaka meer. Het hoogste meer ter wereld. Op Isla del sol hebben we de zeven uur durende wandeling gedaan en veel verse 'Trucha' uit het meer gegeten.
Daarna is de reis verder gegaan naar ons volgende land, Peru! Daarover meer in het volgende verhaal!
Liefs,
Katinka en Jelle
ps. Beterschap voor iedereen die griep heeft in het koude Nederland en België!
We zijn Bolivia ingekomen tijdens de Salar de Uyuni tour vanaf de Atacama dessert in Chili. Deze driedaagse tour was echt geweldig maar je krijgt direct met de hoogte te maken. De start in Atacama is op 2800m (waar we al een aantal dagen verbleven om te acclimatiseren, lees; twee liter water per dag drinken,geen rood vlees eten, matigen met alcohol en alles rustig aan doen) vervolgens zijn we met vijf in een 4x4 jeep de grens overgegaan en direct door naar de eerste stops bij de 'altiplano lakes' waar je al ruim over de 4000m zit.
Het hoogtepunt van de dag was echter op 5000m. Op vulkaangrond geisers van dichtbij bekijken, horen en ruiken. Amazing! Van te voren was ik er al bang voor maar ik kreeg natuurlijk last van de hoogte, duizelig, hoofdpijn en misselijk. 'S middags had ik alles al geprobeerd, water drinken, coca tea drinken (ja blaadjes van de cocaïne plant), coca bladeren kauwen in je mond (blegh vies) maar het hielp niet.
Uiteindelijk voor het eten naar bed gegaan met ibuprofen en de volgende ochtend was het stukken beter! Het blijft raar dat je zo buiten adem bent als je een paar treden op loopt of je tas op moet tillen. De tweede dag was verder door de woestijn langs geweldige uitzichten en dieren! Halverwege moest onze jeep wel een noodstop maken want Jelle's buik had ook last van de hoogte!
Gelukkig waren er rotsen en kon ie toch naar de wc. Aan het einde van de dag stopten we in een zouthotel, en voelde Jelle zich beter. Alle muren, vloeren, tafels, stoelen en zelfs de onderkant van het bed was van zout, geweldig! De laatste dag over de immense zoutvlaktes (even groot als de helft van België) was ook indrukwekkend.
Omdat de tour nogal vermoeiend was zijn we via Potosi naar Sucre doorgereisd en hebben we ons verwent in een luxe hotel! De eerste busrit in Bolivia was wel rampzalig! De buschauffeurs kennen geen echte verkeersregels (of gebruiken ze gewoon niet) en rijden keihard over smalle bergweggetjes en toeteren maar een beetje als er lama's of schapen op de weg staan of als ze de bocht op de andere rijbaan nemen.
Na dat avontuur besloten we maar het vliegtuig te nemen naar het Amazonegebied (uit goede bronnen vernomen we ook dat die busrit hels en lang was dus we wilde wel wat meer betalen). Aangekomen in het warme en oh zo vochtige Rurrenabaque boekten we een drie daagse pampa tour. Ook deze tour was geweldig!
Er is een vochtigheidsgraad van 98% en het is regenseizoen maar wij hadden perfect weer, ondanks het zweten en de muggen. In een bootje de amazone rivier over op zoek naar apen, kaaimannen, papegaaien, toekans, en andere vogels is geweldig! De volgende ochtend wakker worden door de brulapen en de lawaai makende kaaiman naast het hostel (het was paarseizoen) is weer eens iets anders. Met onze knie hoge laarzen aan waren we klaar voor de 'anaconda hunting'.
Ik zeg één ding; dat doe ik nooittt meer!! Met zijn vieren achter de gids (gewapend met een houten stokje) aan het wandelen door het hoge riet en water op zoek naar een slang. Oké het is regenseizoen chicos, ja en? Het water staat hoog dus hup onze laarzen vol en water tot aan m'n bovenbenen. Onze gids; oh hier ligt een dode otter, hij kon ook niet weten dat er een kaaiman op de loer lag maar die viel wel onze gids aan die alleen maar riep RUNNN!!
Gelukkig was de gids en wij op tijd weg! Daar stond ik dan met knikkende knieën, klaar om terug naar de lodge te gaan, nee nee we nemen wel een omweggetje! Zelfs Jelle was niet helemaal gerust! Pff nog een uur door gelopen en nog eens moeten rennen omdat we bijna in het nest van de kaaiman stonden maar gelukkig voor mij, geen anaconda gevonden!
In de hoofdstad van Bolivia hebben we uiteraard de 'death road' gedaan. Met een mountainbike de gevaarlijkste weg ter wereld af en na afloop horen dat er het voorgaande jaar nog vier doden bij onze tour operator zijn gevallen was toch ook weer een spannende dag!
De reis in Bolivia hebben we afgesloten op het Titikaka meer. Het hoogste meer ter wereld. Op Isla del sol hebben we de zeven uur durende wandeling gedaan en veel verse 'Trucha' uit het meer gegeten.
Daarna is de reis verder gegaan naar ons volgende land, Peru! Daarover meer in het volgende verhaal!
Liefs,
Katinka en Jelle
ps. Beterschap voor iedereen die griep heeft in het koude Nederland en België!
-
07 Februari 2015 - 08:18
Opa:
Klinkt fantastisch. En ik heb eigenlijk maar 1 vraag..............; Ben je al zwanger?
XOpa -
07 Februari 2015 - 11:16
Chantal De Groof:
Wow, geweldige avonturen! Fantastische ervaringen dat jullie meemaken! Geniet er volop van :)
Groetjes Chantal -
07 Februari 2015 - 18:38
Loes Gubbi:
Als ik dit verhaal lees, zie ik jullie avonturen als in een - zeer spannende - film. Heftig....boven de 18 jaar. Ik wil jullie wel terugzien.....liefs Loes
-
08 Februari 2015 - 01:10
Fidan:
Jemig Katinka, ik ben normaal iemand met veel lef maar wat ik nu allemaal lees gaat mij net te ver zeg. Wel gaaf wat je allemaal meemaakt. Gelukkig loopt het iedere keer goed af en kun je het achteraf vertellen. Wees maar voorzichtig en blijf ervan genieten ;) -
08 Februari 2015 - 15:03
Esmée:
Haai K&J! Wat een leuk en overzichtelijk verhaal, ookal wist ik t allemaal al haha. Jullie maken zoveel bijzondere dingen mee. Koester ze allemaal. Blijf foto's maken en wees voorzichtig. Xies -
08 Februari 2015 - 15:07
Jan En Len:
Zo geweldig. De hele dag dus goed opletten en niet verslappen; alleen maar s nachts in elkaars armen.
VP verder.
groetjes
Jan en Len -
08 Februari 2015 - 22:12
Bernadett:
Blijf ons op de hoogte houden. We reizen steeds mee en genieten ervan. -
09 Februari 2015 - 10:19
Claudine:
hallo schatten...leuk om te lezen. Door mijn werk een beetje met vertraging..jullie maken wel spannende zaken mee, zorg dat ik jullie terug zie hé ;-)
dikke zoen -
10 Februari 2015 - 11:44
Yvonne Van Dongen:
Hai Katinka en Jelle,
Dit is echt een reis om nooit meer te vergeten, wat een belevenissen allemaal, ik kan niet bij de foto's maar die zullen ook wel heel mooi zijn.
Genieten jullie er maar fijn van, en oppassen voor de Kaaimannen.
Groetjes
Ruud & Yvonne -
11 Februari 2015 - 12:41
Esther:
Bon dia dushi's!
Wat een spanning en sensatie! Ik ben positief jaloers (behalve op de kaaiman)! Wat een reis! Mochten jullie even bij willen komen; InselAir vliegt tegenwoordig vanaf Columbia rechtstreeks ;)
Heeeeeel veel plezier nog,
Kusjes,
Esther. -
13 Februari 2015 - 14:38
Sanne:
spannende dingen zeg!!
Ik zou ook niet echt op mijn gemak zijn tussen de kaaimannen!
amuseer jullie nog!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
